6 Kasım 2015 Cuma

İNSAN

      Uzun zamandır yazmıyorum, belki de yazamıyorum... Kalbim, aklım durdu çünkü. Çok fazla İNSAN kaybettik, çok fazla genç İNSAN öldü son dönemde. İNSAN olmak ne demek? Bu soruyu sordum bu günlerde kendime. Doğarsın, ailenin değerlisi olursun, sana vicdani değerleri öğretirler, dini, terbiyeyi, görgüyü, insanın insana acıması gerektiğini öğretirler. Büyürsün, okula gidersin, orada sana topluma faydalı bir İNSAN olmayı öğretirler, arkadaşların olur onlardan paylaşmayı öğrenirsin, sonra biri seni sever sen onu seversin ondan da aşkı öğrenirsin. Sonra? Sonra ne olur? Normalde iste okulunu bitirirsin, çalışmaya başlarsın, bir aile kurarsın, sonra sende bir insan yetiştirirsin. Ama bazılarımızın öyle bir şansı olmuyor işte... Bu yıl içinde çok fazla ölüm haberi gördüm. Doğal bir süreç ölüm ama bu zamansız gelirse çok acı, hele hele senin hiç bir suçun yokken gelirse çok daha acı. Politik bir yazı değil bu; sadece anlamaya, anlam vermeye çalışmak. Ankara'daki patlamadan sonra ülke yasa boğuldu nedeni gencecik insanların ölmesiydi. Onlar o doğal süreci bitiremeden çok zamansız bir şekilde gittiler. Nedenlerini kimse bilmiyor ya da biliyor ve susuyor. Tam bu durumu hazmetmişken (hoş böyle bir şeyi hazmedebilir misin ya da unutur musun orası da şüpheli) bir haber aldım, kendi memleketimden geldi bu sefer bu acı haber. Yine ölüm yine yaşaması gerekenleri yaşayamadan giden bir sürü insan ve onlarla ilgili çıkan haberler. Suçlu arıyoruz, aslında boşuna arıyoruz bulamayacağız o çok belli bir şey, içten içe biliyoruz ama elden bir şey gelmiyor işte ama en azından o İNSANLARA bir şeyler borçluyuz. Ama bazılarımız vicdani değerlerini kaybetmiş, bazılarımız ölümün suçunu ölenlerde buluyorlar. Bu kadar mı aç ruhunuz sevgiye? Bu kadar mı duygusuz ve taşlaşmış bir kalbiniz var? Romanya'da bir patlama oldu ve 93 gencecik insan bir gece klübünde yanarak can verdi, yaralıların sayısını hatırlamıyorum bile. Türkiye'de çok gördüm ölenleri suçlayanı, klasik soru "Ne işi vardı ki orada?", "Orada olmasaydı ölmezdi.". Burada beni artık hiçbir şey şaşırtmıyor. Cümlenin saçmalığına bak, ölüm şaşırtmıyor diyorum resmen geldiğimiz nokta bu ama ne yazık ki Romanya gibi sözde Avrupai düşüncelere sahip olan kişilerden de aynı mantığı, aynı şerefsizliği, aynı vicdansızlığı beklemezdim. 
      Orada ne işleri vardı? Bu mu yani, bu kadar mı? Başka diyeceğiniz, başka suçlayacağınız kimse yok mu? Çok merak ediyorum siz nereden bu kadar İNSAN olmamayı öğrendiniz?